Ein Deutsches Requiem
Nog geen dertig was Johannes Brahms toen hij rond 1861 begon met het verzamelen van de teksten voor Ein deutsches Requiem uit zijn Lutherse bijbel. De treurige dood van zijn vriend Robert Schumann speelde daar ongetwijfeld een rol in. Na de dood van zijn moeder in 1865, die hem zo mogelijk nog meer aangreep, ging hij componeren. In 1868 werden de eerste delen uitgevoerd van zijn Duitse requiem, een van zijn omvangrijkste meesterwerken. Eigenlijk is het geen traditioneel requiem, omdat het niet de delen daarvan volgt en omdat het niet een bede om het zielenheil van de overledene is. Het werk is ook niet Duits in de ‘nationalistische’ zin van het woord, maar vanwege de Duitse taal van de teksten. Daarmee trad Brahms in het voetspoor van Heinrich Schütz die in 1636 zijn Musikalische Exequien, ‘Eine Teutsche Begräbnis-Messe’, schreef op door hemzelf verzamelde teksten uit de Duitse Lutherse bijbel. Achteraf had Brahms Ein deutsches Requiem liever willen omdopen tot Ein menschliches Requiem. Een titel die inderdaad beter past bij wat Brahms ermee voor ogen had: troostmuziek voor mensen die treuren om gestorven dierbaren en de eindigheid van het eigen bestaan. Een hartverwarmend werk!

Uitvoerenden:
StudentenKoor Amsterdam in samenwerking met het Sweelinckorkest
Dirigent: Servaas Schreuders
Partij: Bariton Solist

01-03-2019 Dominicuskerk Amsterdam	info
02-03-2019 Dominicuskerk Amsterdam	info
10-03-2019 Sint Fransicuskerk, Oudewater	info